“र” उसको नाउँ भारत हो
शिव प्रकाश

आदि  ....... इत्यादि ……!
असल मित्र हो
उ मेरो
समवेत दुःख पोख्छ
रुन्छ मेरो दुःखमा
दुःखको अवरणले ढाक्छ आफूलाई
चुहाउँदै गोही आँशु भित्रभित्रै
हास्छ, नाच्छ, रमाउँछ
मेरो सुखमा.
उमङ्गभाव खुशी देखाउँछ
खेलाउँदै सुपर्णखा र शकुनीहरु भित्रभित्रै
स्वागतर् द्वारमा विषकुम्भहरु भेरर
शतरंजाहरु फैलाएर वैठकमा
बस्छ मेरो खुशीमा खुशी वाड्न

आदि  ....... इत्यादि ……!
असल मित्र हो
उ मेरो
आगो लाग्दा मेरो घरमा
बाल्टी बोकेर अगाडि उही आउँछ
तल्तिरबाट आगो सल्काउन
अगुल्टो उसैले झोसेको हुन्छ
पछिल्तिरबाट मट्टीतेल खन्याउन
खेताला उसैले खटाएको हुन्छ
घर झगडा सधैं मेरो
मिलाउँन मित्र बनेर
भित्रभित्र धुरा पस्छ
मुखले राम राम  “राम”  बोल्छ
भित्रभित्रै    त“र” “वार”  चलाउँछ
सुखदुःखको साथी
असल मित्र हो
उ मेरो
मित्र मात्र होइन भाइ सम्झन्छु
म उसलाई  भ्राता भरत देख्छु

तर उसको नाउँ भारत हो

“र” उसको नाउँ भारत हो

आदि ... इत्यादि ……!
आदि  ....... इत्यादि ……!!

 

वाह ! शिव प्रकाश दाई ! वाह!
बडा सान्दर्भिक रचना।

"र" उसको नाँउ  भारत हो,
"र" उसको ठांउ भारत हो।

नेपाल मा काम छैन।

नेपाल मा ठाम छैन।

सिताको माइतिमा

 रामको गाम छैन।
  
 

तल्ला घरे छीमेकी
- जेरी गारसीया


छीमेकीले पेल्यो भन्छ्यौ,
दुख दीयो, हेप्यो भन्छ्यौ,
कीन पेल्छ बुझ्नु छैन,
आमै तीमी ब्यर्थ रुन्छ्यौ | 

अब उसको धुरी  ठुलो,
करेसा, बारी, मुरी ठुलो,
तीम्लाई उसले पेलीहाल्छ,
आमै तीमरै खुट्टा लुलो |

छोरा तीम्रा अल्छी भये,
झगडालु, डाडे भये,
एक-आपसको मनमुटाव,
छीमेकीलाई सुनाऊन गए |

छीमेकीले मौका पायो,
तीम्रो पाटोमा आँखा लायो,
दाजू-भाईलाई लडायेर,
तीम्रा घरां छीरन लायो |

छोरै तीम्रा मुर्ख जब,
नाती पनाती परदेश सब,
ठीक छैन है चाला-माला,
के गर्छ्यौ लौ आमै अब ?

धन्यवाद

राहूलभाइ र गार्सियाजी

शिव प्रकाश

 

पुरानो शिव दाइको कविता भेट्टाएँ .... अनि धकेलें माथि ....

वाह ! दाइ

मुखले राम राम “राम” बोल्छ
भित्रभित्रै त“र” “वार” चलाउँछ ....


वाह ! ठुल्दाई

"र" उसको नाँउ भारत हो,
"र" उसको ठांउ भारत हो।
नेपाल मा काम छैन।
नेपाल मा ठाम छैन।
सिताको माइतिमा
रामको गाम छैन।

सहि गयो .....

Sugauli samdhima j vayeni....pranab mukharzee président vayenii...naam bhaarat or pakistaan or even US,Canada,Mexico vayenii......yo man ta mero Nepali hooo.