हन ठुल्दाइ, २ घण्टा ४१ मिनेटको नि भात खाने बिरेक हुन्छ र भन्या?

lu gaamle sathiharu ho dharai din pachi chaadai ghar jaane maukaa mileko cha. la ma lage ghar tira. bhare bholi tira bhetumlaa :D

त्यही त नेत्रे, भात नि हसुर्नु को हद हुन्छ नि, अफ्रिका मा भोकमरी ले मान्छे किन नमरुन त ?

लोल! ठुल्दाइ
मेरो नि दोश्रो राउन्डको जदौ (आफ्नै स्टाईलमा) साथै लालेमाम सहुलियत दरमा (ठुल्दाइ स्टाईलमा)

हाम्री ठुल्बुइनी को दिन फेरी फिरेछ त ! बल्ल चाडै घर जान पाइन रे !
नेत्रे र चेली बुइनीलाई नि सलाम नमस्ते 

अरू को को कुन कुन खोपीमा छन लु चाडै आउनु परो नत्र............

अरु भन्दा नि हाम्रो बौचा बिग्र्या देखेर चाँही सार्है चित्त दुखेर आयो बाबै ! पैला पैला चाइन्जो आउथ्यो हिन्दी मै भये नि सेर
सायरी टास्थ्यो लुसुक्क ला'र ! यसो हास्थ्यो हसाउथ्यो ! औरेजी मै भये नि लोल का लोल भन्थ्यो !
बिर्सें अचेल केटाहरुले आफ्नो धर्म ! के जुग आयो नि पर्भो ! रछे गर भगवती !

लालेमाम !  गामरेडहरु !

हर्के बज्जे लाई नि नदेख्या त एक दिन पुरै हुन थालेछ ! कता भास्सियो खै? अहिले आउछ अब भुन्टुङ भुन्टुङ गूड्दै !

नाम न लिया भउते हाजिर !
लालेमाम भउते ! के छ चाइन्जो खबर? अनी हामी जिउदै?

यता नि वासेल लागेछ जस्तो छ रिट्ठे, सब चोर्   हरु काम गर्‍या जस्तो गर्न थालए छ।
भउते गुरु लालेमाम।

हो हो ठुल्दाइ कुरो सोर्है डलर शाही हो ! अस्ती पर्बतेले पनि निक्कै लेख्या जस्तो गरी १ मिनेट मा ८० चोटि मसी चोप्थ्यो ! सब का सब उस्तै छन एउटो म बाहेक ! रछे गर भागवती !

के छ ओ गाम्ले हो ? आफ्नो त  साहु नै वाइसेल भएर निस्केला जस्तो भएर पो गार्हो भयो तो

यहाँ पनि यस्तै नेपालआ पनि वाइसेल छिर्यो रे अड्डामा क्यार्नु जागिर जोगाउन नि बडो गार्हो भो गांठे

सन्चो, बिसन्चो के छ गामरेडहुरको? सबको गाथाँ लालामै होला के रे।

लालेमाम्, बाबुरामे केटाहुर र हिस्सी(ला) परेकी केटीहुरलाई!

मुक्तकको बास्ना आयो र यस्सो चियाएको ।

एक्लेज्यू, त्यो मुक्तक प्रकाश सायमीको होईन हरिभक्त कटुवालको हो । 

जदौ गाम्ले।

जिम्माल बुढा बल्ल फर्केचन र पो हल्लखल्ल गरेचन आज दिनभरि गाम्लेले, नत्र त एक पन्ना नि मुश्किलले सर्थ्यो।

बरु खर्क तिरा हालखबर के छ हौ रिठ्ठे र पुन्टे दाई? आफ्नो त दुइ हप्ता नि रैनच खर्कमा अब। चार बर्ष बस्या, छोड्दा मायाँ लाग्नि र'च।

अहिले एसो सोचेर ल्याउंदा त कत्ति ठाम त घुम्नै बांकि र'च। ति सोहो, ट्राइबेका, ग्रिनिच भिलेज तिर नि रामरि घुमिएनच झैं लाओ। कसो वाशिंगटन इस्क्वाएर पार्काँ तो थिरुको ठेलाको डोसा चैं खाइएच।

सेन्ट्रल पारक भउतेलाई डिपि गर्नि बहानाले भे नि घुमिन्थो कि अलि, रामरी एक चक्कर नि लाइया रैनच। सेन्ट्रल पारकको थिएटराँ सेक्सपिएरको एउटा नाटक त हेर्नै पर्थो, तो नि तेत्तिकै हुनि भो। रकफेलर सेन्टरमा आइस इस्केटिङ गरम्ला भन्या नि तेत्तिकै भ'च, टप अफ द रक नि गैएन। ब्रोडवेको एउटा म्युजिकल नि हेर्न गैएनच। म्याडिसन स्क्वाएर गार्डनमा एउटा गेम वा एउटा कन्सर्ट, फ्लसिङमा अमेरिकन ओपनको एउटा गेम नि हेरिएनच। हरे सोच्दै जाँदा तेत्तीका बर्ष घरै बसेर बिताइएच कि के हो झैं लाओ। संसार भरिका मुन्छे आ'र सबै घुमेर जाँदा हुन, आफू त्यैं भ'र नि केहि गरिएनच।

कता गचन्? गीत सुन्न पाइनि हो कि होइन?

अन्तरे दाई नम्स्ते है
हैन कहाँ जानी कुरो अर्नु भको हो दाइले? खर्क छोडेर बेसी तिर झर्नी हो कि?
गीत त रेडियो को ब्याट्रि सिधियो होला नि, चार्ज अर्दै होलान केटाहरुले 

म त यतै छु के रे। १५ बर्ष अगाडिको  स्कुलको "गणित तथा तथ्याङ्क" सम्झिन प्राउटिस अर्दै थेँ पल्ला गाम तिर।

लु आज हामी नि सुनम न त गीत, काम-साम गोली मारेर।

 भुत्रेण सन्तु: