lau ke bhayechha yo chai.

चौतारीको एकातिरको भित्तै फोर्ने गरी कबिता टासेछ हर्केले ! मार्ला है चित्रेले अहिले !

ए हर्केss! हर्के होssss!..... हन ए हर्केsss! सुनेनौ भन्या??? सुर्ती छ?? लु न छ भने एक फ्वाँक मल त, क्यारम क्यारम भओ गाँठे!!

ओ बिर्खे बुडा कस्तो कराको हो कानै पाक्ने गरी मोल्दै छु त देखेनौ, लु कती लिन्छौ भन, हेरत हरियो भको छ अली कती चुना अली मिसाउकी यती कै राख्छौ लु भन है।

ए हर्के मलाई रेडीमेठ ल्याउ है त ! त्यो कुबेर भन्नि चाँही

कुबेर खैनी हा हा, लौ लौ हुन्छ, बरु तिमी सँग बल्वान छ हैन झिकत रिठ्ठे।

बिर्खे बुडा अगी सुर्ती माग्दै थियो बुडा कत अन्मरिएछ। आझै बुडा लाई केटी देख्नै हुँदैन उत्तै तिर पुग्छ।

ऐयाssss! बजिया बजिनीले तो तलको कान्लाँ रोप्या कलिलो केराउ सपै लुछेर लगेछन तिनलाई हैँचाले लान नसक्या! बल्ल बल्ल धपाएर आएँ। कसका भुरा हुन कुन्नि बलगेर्ती गोडा दुएक दर्जन भुरा सिँगौरी खेलिरारेछन गाँठे हाम्रा बारिमा! तिनका बाउआमाको अर्थोक इलम केइ छैन कि भन्छु बर्षेनि निकाल्छन, सास्ति चाइँ म बुडालाई, असत्तिहरु! कठै तो कलिलो केराऊ! च्व...च्व....च्व!!!

खुईययययssss! ए हर्के, लु लेऊ एक चिम्टी हरियै भ' नि फुक्कयाउँछु, नाइटै देखुन तलतल लाइरा बेलाँ!

 

बल्ल आयिपुगेछन बुडा, त्यो लुङी चै अली राम्रो सित लगौत बुडा भित्रको लगौटी सबै देखिएको छ, आहिले चेली बेटी हरु आयिपुग्छन के भाको
यो बिर्खेलाई, लाज सरम केही छैन। लु लियु एक फ्वङ हाल आगी देखी यहाँ हत्केलामा लेर बशेको छु, पशिनाले सबै भिजी सक्यो, अली कती रिठ्ठे लाई दिये तिम्लाई अली कम छ है, अब अर्को पाली बनाउला टन्न हुन्न।
तिमीत तिर्थ गाको भन्दै थिए कोइ केटा हरु चै बिहे गर्न गाको रे भन्दै थिए, हैन के चै गर्न गाको तिमी मलाई कुरो बुझ्न अली गह्रो भो गाठे।

ओहो हाम्रो चौतारी नि आज त गीत संगीत स्पेशल भा रछ । त्यसैले मैले नि गीतकै बारेमा एउटा टुक्रा लेखेर आर्को धागोमा टाँस्या छु!

हर्कदाइ त्यो "प्रभुजी ! मलाई भेडो बनाउ" को नेपाली भर्सन छ भनें पढ्न पाउँ न है!! अंग्रेजी त आफूलाई मगजका गिर्खा मा गएर बिझाएजस्तो, खिर्खिराएजस्तो लाग्छ !!  ( देवकोटाकै शव्दहरु पैंचो मागेको है मैले नि! "

 

 

लु हेर हेर यो हर्के फेरि! के देको तो दुइ त्यान्द्रो सुर्ती, तो जाबो त दाँतमा अड्केर बिलाउँछ! तो रिट्ठे पट्ठोले के जाति पहलमान छाप खान्छु भन्या छ पर्दैन तेल्लाई दिन, हामि दुइ बुडा मिलेर खाम्। बरु भाले खोजन एउडो झक्किको, भालेको झोल सँअ भात नहसुर्या नि जुग बितो गाँठे! तो कप्तानको पोथिले कोरल्या थो नि गोडा सात आठेक चल्ला, भाले पर्या छैन कउनै?? छ भने हेरि दुइ मइना हुन लाओ, घच्चिको भओ होला, आज ल्यार च्वाट्ट पार त! तिनपाने सँअ चिरिप्प पारम्ला अन्खेरुन भात सँअ भुँडिमा हुलौँला। कसैलाई नभन नि, मासु सुनेसि तो रिट्ठे बज्जेको कान ठाडो हुन्छ फेरि, सिङ्गै भाले हसुरेर मुख मात्तै जिस्को भन्दै हिन्छ, खानु नि छ जस् नि नाई!

चेली च्यान्टी नि आएए पुगिछिन, छैन नेपालीमा मैलेनी खोजेको गूगलमा भेटिन, बरु तिमीलाई त्यो बाल कृष्ण सम को इछया भन्ने कबिता
आउछ आउछ भने लेखन पढ्न मुन थियो मलाई, चेलीको कथा चै एक छीनमा पढ्नु पर्ला, कथा गजब छ मलाई आहिले नै थाहा भयी सक्यो तेही भएर तिमीलाई बधाई है आहिले नै, अझै लेख्दै गरुम है।

ल म इच्छा कविता लेख्छु यहाँ तर पुरै आउँदैन है ...

इच्छा यो छ महेश अन्तिम जसै त्यो मृत्यूशैया जली

मेरो रक्त सुकाउला म गरुँमा अन्यौल भइ छट्पटी

त्योबेला मुखमा बुटीहरु परुन् नेपालकै केवल

जे जे मा हिमशैलको छ मधुरो मीठो चिसो चुम्बन

यो नेपाल स्वतन्त्र भई फुलिरहोस् राजा(?) प्रजामा सँधै

झांगी फैलिरहोस् बढेर लहरा यही शान्ती ऐश्वर्यको

.................................................

बिर्सें छु हर्कदाइ , सरी!!

यि बुडाले कायिदाको कुरो गरे है आहिले चै, त्यो रिठ्ठे बज्जे तेस्ताइ छ, आझै मलाई आस्ती यो हर्केले मैले खाको देखी शाहदैन भन्दै थियो,
हामी दुई बुडा मिलेर त्यो सँग लाप्पा खेल्नु पर्छ एक्दिन, बज्जे दह्रो छ हामी दुइलेनी सकिदैन होला त्यो सँग।
त्यो तिमीले भनेको भाले तिर्थेले अस्ती हाटमा रु ५०० मा डुम्झन माइलो लाई बेची सक्यो, खाइ लाग्दो थियो त्यो भाले, जोख्दा खेरी १० किलोको थियोरे भनेर भ्न्दै थिए गाउलेले।
बरु आझ त्यो हाम्री ठुल्नानीको घरमा पालेको सानो पाठी कार्यक कुरुक पार्नु पर्छ जस्तो छ, अनी दुई बुडा मिलेर त्यो पाठिको मासु सँग तीन पाने स्वम्म परौला हुन्न, बरु तिम्रो छोरोले तिम्लाई बेलायित बाट पठाको चुरोट लेर आउन हाम्नी तानी हेरम।

लौ धन्यवाद च्यान्टी नानी, अब त्यो राजा भन्ने सब्ध चै हटाये भो अब चै पक्का कुनै सन्कोच नमानी हैन त। हुन त यिनी पनी राणा नै हुन क्यर तेही भएर राजा भनेका होलान कि कसो।

आधुनिक इच्छा कविता-

इच्छा यो छ प्रचन्ड अन्तिम जसै सम्बिधान सभा सकि
मेरो पार्टी आउला म गरुँला साशन कुर्सीमा बसि
त्यै बेला संसदमा मन्त्रिहरु परुन मेरो पथ् कै केवल
जो जोमा ब्रम्हलुटको छ दरिलो बलियो कडा कम्पन
यो नेपाल अस्तव्यस्त भै झुलिरहोस बन्द हडतालमा सधैँ
झाँगि फैलिरहोस बढेर वाइसिएल् यही भ्रान्ति अन्योलको

लोल सलाम!

 

हन यि बुढालाई त कबितानी लेख्न आउदो रछ कहाँ सिकेउ हो।

जिन्दगी बगेको पानी जस्तो हो आउँदैन फर्केर फेरी फेरी यो,
हाशी राखन माया बोली राखन,
धेरै चोटि भेट भयो तर तिमी बोलेनौ, बोल्नत मान लाग्छ तर बोली फुटेन
हाशी राखन माया बोली राखन।

लौ म चै लाग्नु परो, है त दुई घण्टा दुई मिनट झै गरी बित्छ हो यो चौतारीमा गफ दिन थाले पछी।
लौ त गाउले हो तारेमाम।