तारेमाम् गाम्लेहरु !
के छ ताअाअाअाअाअाअाअा?
शुक्रबारे ढलपलिएको जदौ!
के भयो ठुली? तातो चियाले पोल्यो कि?

खै ग्वचे कता लाग्यो। खै स्वस्तानिको आर्को भाग।
रहुलदा मैले त आज् चियानै खाको चैन।

कुम्स पाट, सान्ननी, तिरुलाई सुक्रबारे जदौ

नमस्ते!

बल्ल भेट्टायियो सोस्थानिको चौथो भाग  :

 

चौतारी स्वस्थानी व्रतकथा - ४
वाचक - गालब

यं ब्रह्मा मरुणेन्द्र रुद्रमरुत --- समर्पयतत्।

कुमारजी आज्ञा गर्नुहुन्छ - हे अगस्त्यमूनि! अब तिमीलाई जुरेलीले त्यसपछि के कसरी ब्रत गरिन्, सबै सुनाउँछु; पलेटी मारेर बस। पौष शुक्ल पूर्णिमाको दिनदेखि मर्दीखोलाको तिरमा श्रीस्वस्थानीको पूजा गरेको एक महिना पुगेर माघशुक्ल पूर्णेमा पनि आयो। तयार गरी राखेको अष्टोत्तर शय बेली पुष्प, अष्टोत्तर शय कुड्का सुपारी, अष्टोत्तर शय प्याकेट बिजुली खैनी, अष्टोत्तर शय पेग लोकलको सरदाम आदि प्रसाद बाँड्ने बेला आयो। प्राचीन स्वस्थानीमा "प्रसाद श्रीमानलाई दिनू, श्रीमान् नभए छोरालाई दिनू, छोरा पनि नभए मित छोरालाई दिनू, त्यो पनि नभए नदीमा लगी बगाइदिनू" भनेर उल्लेख गरेको छ। जुरेली पनि अब प्रसाद के गर्ने भनेर सोच्न थालिन्। श्रीमानलाई दिउँ भने बिहा भएको छैन, अँझ छोरा र मित छोरा त हुने कुरै भएन। भउतेको पनि पुन्टेको जगजगीले गर्दा बिचल्ली होला। मर्दी नदीमा बगाउँ भने हिउँदको बेला खोलो सुकेर त्यत्रो सामान बगाउन सम्भवै छैन। ठुलो धर्मसंकटमा परेपछि श्रीस्वस्थानीको स्तूति गर्न थालिन् -"हे माता, तपाईं कस्ती भनेदेखि हाम्री स्कूलकी मास्टर्नी दिदी, अरप पुगेर देश देखेर शेष खाई आ'का सिरेज्वाइँ, जतिखेर पनि कविता फलाक्न सक्नी राहुलदाइ जस्ताले त वर्णन गर्न सक्दैनन् भने म के सकुँली? आमाले एउटा आँखा छोरा भए अर्की आँखा छोरी भनेर मलाई स्कूल पठाउन खोज्दा बाले दुइटै आँखा स्कूल गए केले हेर्छेस् मोरी भनेर बाख्रा चराउन पठाइदिए। यो अनपढ लाटीले अब यो प्रसाद के गर्ने? तपैं नै एउटा उपाय लगाइदिनुहोस्।"

जुरेलीले यति भन्न नपाउँदैमा घारीनेरको बाटोमा कोही हिंडेको आवाज आयो। को आएछ भनी हेर्दा भउतेलाई देखी मनमनै हर्षले गदगद भई भेट्न जाँदी भइन्। एक महिना अगाडिभन्दा निकै दुब्लो शरीर, गोरो अनुहार देखी मन खिन्न बनाइन्। परन्तु प्रसाद खाने समयमा भउते नै आएको देखेर श्रीस्वस्थानीको प्रभावको जयजयकार गरी त्यस्ती देवीलाई कोटी कोटी नमस्कार गरिन्। भउतेलाई सिमलीको छहारीमा टपरी ओच्छ्याई आसन गराइन् र भनिन् - "हे काजी! तपाईं त दुब्लाएर पाजी हुनुभएछ। अनुहार पनि अलिक सेतो देख्छु। आँखा पनि हाम्रो भेनाले धोबिनी दिदीको भट्टीमा रउसी धोकेको बेलाको जस्तै राता-राता छन्। के कति पीर पर्यो? मलाई सुनाउनु हवस्।" जुरेलीको यस्तो प्रश्न सुनी भउते आकाशतिर एकोहोरो हेरिरहे। एकछिन पछि ओठ लर्बराउँदै बोल्न थाले - "हे जुरेली! मेरो अहिले गाममा बसिसक्नु छैन। जता गए पनि तिम्रा पापिष्ट भेनाले पिछा गर्छन्। गाउँका सबै मान्छे सबै जनावरले मलाई हेप्न थालेका छन्। बसमा चढे बसबाट लढ्छु। भैंसीले पनि मलाई नै हान्छन्। कुकुरले पनि मलाई नै टोक्छन्, मलाई नै भुक्छन्। एउडा नारदऋषि आएका थिए मलाई सहयोग गर्न, तिनले पनि "जुरेली" बर माग्दा गुलेली दिएर गए। त्यही गुलेलीले तिम्रा भेनालाई हान्छु भनेर सोझ्याएको फिता उल्टो परेछ, मट्याङ्ग्रो आफ्नै टाउकोमा बजारियो। अरु सबै छोड, राजुको पपीले पनि हिजो मतिर हेरेर भुक्यो, तिम्रै धोबिनी दिदीको कुखुराको भालेले पनि मलाई देख्ने बित्तिकै 'कुखुरी काँ' भनेर च्यालेन्ज दियो। त्यसैले मलाई यस गाउँमा बसिसाध्य छैन। बरु आऊ, हामी यतै बिहे गरी पोखरातिर लागौं। बरु मलाई अलि भोक लागेको छ। केही खाने कुरा भए ल्याऊ। अनि, तिम्रा भेना तिमीलाई खोज्न भनी धोबिनीलाई समेत लिएर यतै आउँदै छन्। तिम्रो ब्रतको कारणले अहिले हामीलाई समय मिलेको छ; आऊ म अहिल्यै तिमीलाई सिन्दूर लगाइदिन्छु।"

भउतेको मुखबाट यति कुरा सुनी जुरेलीलो भनिन् - "हे काजी! तपाईंलाई यहाँसम्म ल्याइदिने श्रीस्वस्थानीलाई कोटी कोटी नमस्कार। तर तपाईंले जे भने पनि मेरी धोबिनीदिदी मेरो बिरुद्धमा यता आएको भन्ने कुरा चाहिं पत्याउन सक्दिन।" अनेक जुक्ति लगाएर सम्झाउने प्रयास गरे पनि जुरेलीले नपत्याएपछि अन्तिममा भउतेले भने - "हे जुरेली, मैले तिमीलाई किन ढाँट्थें? नपत्याए म किरिया नै खाइदिउँला।" आफ्ना मनका मालिकलाई किरिया खुवाउनेसम्म गरी मैले के पाप गरें भनेर जुरेलीले आफैंलाई धिक्कार गरिन् र भउतेको मुख थुनिदिन लागेकी के थिइन्, भउतेको मुखबाट फुस्कियो "धोबिनीकै च्यात्या' पेटीकोटको कसम!"

आफ्नो भेनाको यो थेगो भउतेको मुखबाट सुन्दा जुरेलीले आफ्नो र धोबिनी दिदीको अपमान भएको सम्झिन्। जुरेलीले क्रोधले आँखा राता-राता बनाई, दारा किटी, लामो लामो सास फेरिन्। एक हातले उसको कपाल लुछी अर्को हातले उनको गाला समातेर आफूतिर तानिन्। भउते जुरेलीबाट भाग्न बल प्रयोग गर्दा जुरेलीको एउटा हातमा आयो नक्कली कपालको गुजुल्टो, अर्कोमा आयो भउतेको अनुहारको मुकुन्डो। अगाडि हेरेको त टिलिक्क तालु टल्केको, उमेर अलि ढल्केको, गाउँका सोझी केटी घुमाउन पल्केको आफ्नै भेनालाई देखिन्। अरु केही हुन नपाउँदै पुन्टेले हत्त र पत्त प्रसाद राखेको मण्डपबाट २ गिलाँस लोकल दुई हातमा च्यापी त्यहाँबाट सुइँकुच्चा ठोके।

इति श्रीस्कन्धपुराणे केदारखण्य माघमहात्म्येय --- सम्बादे चतुर्थोध्याय॥४॥

राजुको पपीको बारेमा जान्न उत्सुक महानुभावहरु यता जान सक्नुहुन्छ।
http://www.sajha.com/sajha/html/openthreadall.cfm?forum=271&ThreadID=23948

हा हा हा! यो भाग त अत्ति हँसाउने रैछ स्वस्थानी!
गालब र ग्वाँचेलाइ धन्यवाद!

 

नमस्ते अनी शुक्रबारे जदौ !!सप्पै गाम्लेलाई !

ग्वाच ज्यु लाई नि नमस्कार, तपाईं घुम्फिर गर्न जानु भा थ्यो केर म यो गाउँ तिर बसाइ सर्दा
स्वोस्तानी त घच्ची को  रच नि

स्वस्थानी नि पढियो, शिवानी नि पढियो।
आफ्नो जवानीको कहानी कलेजीमै गढियो।

तेइ त चित्रे, पोर साल खुब मजा आ थो सोस्थानि सुन्न तेइ भेर चौतारीमा फर्केर आम्ने बित्तिकै सोस्थानि छ कि भनेर हेरेको छैन रैछ, अनी आर्काइभबाट खोजेर राख्ने प्रयास गरेको। गालब गुरु त अन्तर्ध्यान हुनु भयो हामी भक्तहरुले उनको काम कन्टीन्यु गर्नुपर्छ जस्तो लाग्यो।

नमस्कार बिस्टे राम विष्ट ज्यु, जिम्माल बाले सम्धी लाई नि बोलाम्छु भन्नु भा थो, तपाईं नै पर्नु भो कि क्या हो सम्धी बा? लौ ढिलै भे नि मेरो तर्फाट  नि स्वागत छ है तपाईंलाई चौतारीमा। पोर साल हाम्रा चौतारीका मान्यबर गुरुले आफ्नै मुखारबिन्दबाट सोस्थानि बाचन गरेका थिए, यसपाली उहाको नभ्याउने जस्तो देखेर पोर साल नै रिकर्ड गरेर राखेको सोस्थानि टाँसेको मात्र हुँ मैले त!

सबैजनालाई फेरी पनि अभिबादन!

ठुल्दाइ तारेमाम!

 

हो हो! ग्वाँचूराम बाजे! गालब गुरु यसपालि त गायबै हुनुभो, जापुनको माउन्ट फुजीमा शिव आराधना गर्दै तपस्यामा
लीन हुनुहुन्छ होला! अब हामी भक्तहरूले उहाँको नाम कन्टिन्यू गर्नु परो। तपाइ नि लेख्नुस् न ग्वाचु बाजे।
अस्ति जिम्मी बुडाले नि केही अध्याय लेख्छु भनेका थिए।

बिस्टे, राहुलदाइ, लहरे, पर्वते, रिट्ठे सबै लाइ जदौ!

मैले पनि पोहोर साल पढ्ने मौका नपाएको स्वस्थानीको कथा यस्पाली पढ्दा निक्कै रमाइलो लागिरहेछ, धन्यवाद गालब, धन्यवाद ग्वाँचे पुन:प्रसारण गरिदिएकोमा
सबैलाई नमस्ते

ल स्वस्थानी पनि पढियो!

स्वस्थानी पदेर मेरो कान थादो थादो भो!

सबैलाई जदौ!

चित्रे,  रिट्ठे , ग्वाँचुराम
बिष्टे लागयत सबैलाई तारेमाम्।

लहरेले जिम्माल बा लाई देखेर आँखा किन तर्या हो कुन्नी?
ठुल्दाइ, ठुलि, चित्रे,लहरे, जिम्माल बा, ग्वाँचे, बिस्टे,यामे सबैलाई तारेमाम

आँखा तर्नु नपर्ने कुरा अवगत:

हिजो गरिएको मन्त्रिपरीषदको निर्णय सुनेर आहत बनेका श्री लहरेकान्त लाकौल, पहिला क्रुद्ध भएका, पछि मन्त्रिपरीषदको दोस्रो  निर्णय पछि अलिकता मख्ख परेका, र हिजोकै रात निज लाकौलले गितसंगित टाँसटुस बिभागको हैसियतले फर्मायसी गितको कार्यक्रम सफलतापूर्वक आयोजना गरेकोमा मन्त्रिपरीषद अत्यन्तै खुसि भएको अवश्थामा अब आँखा तर्न नपर्ने कुरा अवगत गराउन चाहन्छौँ।

धन्यवाद्

चौतारी मन्त्रीपरीषद्।

 

हाम्रा गालब गुरुको बारेमा फेरी केही लेख्न मन लाग्यो। उनको नेपाली साहित्य अत्यन्त उच्चकोटीको छ, हाँस्यव्यंग्यदेखि
नेपाली साइन्स फिक्शन सम्मको विधामा कलम (किबोर्ड) चल्ने गालब गुरूको हाँस्यव्यंग्य  भैरव अर्याललाइ
सम्झाउने खालको छ। हाँस्य र व्यंग्यको उचित र सन्तुलित समायोजन गरी लेखिएका उनका कतिपय लेखहरूले
उनको उज्जवल साहित्यक भविष्य तर्फ संकेत गरिरहेका हुन्छन्।

ठुल्दाइ, ठुलि, रिट्ठे ,लहरे, जिम्माल बा, ग्वाँचे, बिस्टे,यामे सबैलाई तारेमाम

आदरणिय चौतारी मन्त्री परिषदका
प्रवक्ता बिर्ख बहादुर् बोगटी ज्यू।

 

 महोदय,
हालै मात्र चौतारी गाममा ठाम सरेका, बिष्टे नाम गरेका ब्यक्तिलाई बिना कुनै काम, रस रंग बिभाग सुम्पिनु र परधान मन्त्री गिरिजा बाजेले आफ्नै छोरीलाई मन्त्री बनाए जस्तो भयो। नाताबाद, फरियाबाद भयो भनी चौतारीका अर्का ह्यान्सी अन्तरे अमगाईले लगाउनु भएको आरोपमा तपाईको धारणा के छ। मौनतम् स्विक्रितम् लक्षणम् भनेर लिने कि?

चौतारी अलपत्रकार महासंघ।

आदरणीय अध्यक्ष ज्यू,

चौतारी अलपत्रकार महासंघ, चौतारी

बिषय:- जानकारी

महोदय,

उपरोक्त सम्बन्धमा, नवनियुक्त चौतारी रसरंग प्रधानको पदलाई लिएर उठेको विवाद तथा असन्तुष्टीको बिषयमा तपाइँ लगायत सम्पूर्ण चौतारीलाई हामि यो कुरा अवगत गराउन चाहन्छौँ कि, चौतारी रसरंग प्रधानको पदभार ग्रहण गर्न सक्ने क्षमता उम्मेदवारको कलामा भर पर्ने कुरा हो न कि जेष्ठटाको आधारमा। उक्त व्यक्तिमा हुन पर्ने कला तथा कार्यकुशलता निजको पहिलो दिनको चौतारि प्रवेश संगै छरलङ्ग भएको परिप्रेक्षमा निज बाहेक मन्त्रिपरीषदले हाल कोहि उपयुक्त नदेखिएकोले निजलाफ नियुक्त गरिएको हो। हामि यो कुरा पनि अवगत गराउन चाहन्छौँ कि निजको कार्यकाल एक महिना पछि मात्र सुरु हुन्छ र निज अहिले परिक्षणकाल मा हुनुहुन्छ।

धन्यवाद्

चौतारी मन्त्रिपरीषद्